Çocukların kambur duruşu ailelerin başlıca sorunlarından biridir.
Bununla beraber sırttaki eğim çoğunlukla normaldir. Kifozis veya
kamburluk denince sırttaki eğimin aşırı derecede olması anlaşılır.
Kifoz değişik nedenlerle gelişir. Gevşek bir biçimde oturma-yürüme, kötü
duruş pozisyonu omurgadaki bağları gerer ve bu da zamanla omurganın
doğal eğiminin artmasına neden olur. Bu duruşa bağlı kifoz genellikle
buluğ çağında gelişir. Ağrı nadirdir. Bu durumda karın sırt ve bacak
adelelerinin geliştirilmesi tablonun ilerlemesine engel olur, sınırlı da
olsa düzelme sağlar.
Bir diğer tip yaşlılıkta ortaya çıkan osteoporoza bağlı kamburluktur.
Osteoporozda kemikler zayıflar ve incelir. Her omurun diğeri üzerine
baskısı sonucu ağırlığın fazla bindiği omur gövdesinin ön kısım
yüksekliği azalır ve kamburluk oluşur.
Yukarıda anlatılan fonksiyonel (veya gelişimsel) kamburluklara göre daha
ciddi kamburluklar doğumsal veya hastalıklara bağlı gelişebilir.
Doğumsal kifoz
Bazı çocuklarda omurga yapısı doğumsal olarak anomalilere sahiptir.
Omurlar arasında kaynamalar, yapışıklar çocuk büyüdükçe ilerleyen
kamburluklara neden olur. Bu tür kamburluklar hemen doğumda da
görülebilir. Bu tür kamburluklar çok hızlı ve ciddi biçimde artarlar.
Cerrahi tedavilerle, ilerlemeyi engelleyip düzelme sağlanabilir. Ancak genelde çocuklarda bir boy kısalığı kaçınılmazdır.
Scheuermann kifozu
Scheurmann kifozu bu hastalığı ilk tanımlayan Danimarka’lı radyoloğun
adı ile anılmaktadır. Omurların büyüme kıkırdaklarının ön kısmında
büyüme yavaşlar, arka bölüm ise büyümesini normal sürdürür. Sonuçta
omurlarda kamalaşma, üstüste bindikleride ciddi kamburluk oluşur. Duruş
kifozuna benzer şekilde 10 yaşlarında farkedilmeye başlar. Genellikle
ağrısızdır fakat görünüş bozukluğuna neden olur. Duruş bozukluğu kifozu
ile Scheuermann kifozu arasındaki fark rontgenle tanınır. Duruş
bozukluğu kifozunda omurgalar ve diskler normal biçim ve görünümdedir.
Scheuermann kifozunda ise omurlarda kamalaşma vardır. Genellikle sırt
nadiren bel omurlarında da görülür.
Omurdaki eğim 50 derece ve üzerinde ise anormal olarak kabul edilir.
Çocuklar büyüdükçe eğimde artar. İyi bir eksersiz programı ağrı
olduğunda ağrı kesiciler ve istirahat önerilir. Çocuk büyüme periyodunda
ise bazen bir korse ile büyüme periyodunun sonuna kadar eğimin artması
önlenmeye çalışılır. Eğim 75 dereceyi geçtiğinde cerrahi tedavi
önerilir. Cerrahi, eğimin düzelmesini ve ilerlemsinin önlenmesini
sağlar.
Kaynak: İstanbul Ortopedi Grubu
* Please Don't Spam Here. All the Comments are Reviewed by Admin.